Οι εξαφανίσεις των παιδιών

 Η Ρουμανία είναι μια χώρα που έχει πρωτεύουσα το Βουκουρέστι. Εκεί ζούσε ένα παιδί το οποίο λεγόταν Κλαούντιο. Είχε δύο αδέρφια, ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Ο Κλαούντιο ήταν δεκαπέντε χρονών όταν εξαφανίστηκε καθώς πήγαινε βόλτα με τους φίλους του. Πήγαινανε στη θάλασσα να κάτσουν αλλά ο Κλαούντιο μπήκε σε μια σπηλιά και οι φίλοι του τον έψαχναν πολλές ώρες. Όταν δεν τον βρήκαν, ανησύχησαν και πήγαν στη μαμά του. Αλλά ούτε εκείνη ήξερε που ήταν. Οι ώρες περνούσαν και ακόμη το παιδί δεν είχε έρθει.

Την επόμενη μέρα εξαφανίστηκε ένα κορίτσι που την έλεγαν στεφανία και είχε τρία αδέρφια αγόρια. Και αυτή εξαφανίστηκε κάπως έτσι. Και αυτή μπήκε στην ίδια σπηλιά, την ψάχνανε πολλές ώρες. Μέχρι που ξημέρωσε το κορίτσι δεν είχε γυρίσει, ούτε και το αγόρι. Δεν ήξεραν ποιος τους πήρε. Ψάχνανε πολλές μέρες. Οι μέρες περνούσαν μα τίποτα. Οι οικογένειές τους έκλεγαν.

Μια μέρα εξαφανίστηκαν δύο ακόμη παιδιά. Το ένα το λέγανε Μάριο και το άλλο Ματέο. Πήγαιναν βόλτα μαζί. Ο Μάριο και ο Ματέο παίζανε μπάλα ώσπου ήρθε κάποιος που τους πήρε. Το κινητό του Μάριο έπεσε κάτω. Κάποιος είδε ποιος τους πήρε. Αυτός που είδε το γεγονός είπε ότι τους πήρε ένας ιπτάμενος δίσκος αλλά δεν τον πίστεψαν. Πέρασαν μέρες και στη χώρα δεν έμεινε κανένα παιδί. Μια μέρα βρήκαν το κινητό του Μάριου. Όλοι οι γονείς της χώρας έψαχναν για τα παιδιά τους. Κανένας γονιός δεν ήξερε που πήγαν τα παιδιά τους.

Κάθε μέρα εξαφανίζονταν δέκα παιδιά. Πέρασε ένας χρόνος και εξαφανίστηκαν 3.650 παιδιά, αγόρια και κορίτσια, χωρίς ποτέ κανείς να μάθει ποιος τα πήρε.

Στεφανία, Ε2