Η απαγωγή

Μια ηλιόλουστη ημέρα του Αυγούστου, πάρα πολλοί άνθρωποι είχαν πάει στην παραλία του Λαγανά για να δροσιστούν, έστω και λίγο. Βρισκόμαστε στη Ζάκυνθο ένα από τα πιο γνωστά νησιά του Ιονίου πελάγους. Εκεί κατοικούσε πολύς κόσμος αλλά η κάτοικος που ξεχώριζε ήταν η μικρή Καλλιρόη, η οποία ήταν δεκατριών χρονών, ήταν τυφλή αλλά όμορφη και πανέξυπνη. Πήγαινε σε σχολείο για τυφλούς και μάθαινε το σύστημα Μπράιγ στον υπολογιστή. Την αγαπούσαν όλοι.

Μια μέρα που πήγε με τη μαμά της να αγοράσει ένα σκύλο-οδηγό από ένα μαγαζί με ζώα, για να την καθοδηγεί, ήθελε να δοκιμάσει μόνη της (και με το νέο σκύλο της) να περπατήσει και να πάει μέχρι το σπίτι της. Η μητέρα της την άφησε αλλά θα την ακολουθούσε. Και πράγματι, την ακολουθούσε μέχρι που συνάντησε κάποιο γείτονα και έπιασαν την κουβέντα.

Έτσι, η μικρή άρχισε να παίρνει το δρόμο για το σπίτι της, όταν εκεί που περπατούσε, συνειδητοποίησε ότι δεν άκουε τίποτα. Προσπάθησε να ψηλαφίσει γύρω της και κατάλαβε πως ήταν μέσα σε ένα δασάκι. Είπε στο σκύλο να την πάει σπίτι αλλά εκείνος δεν καταλάβαινε τι του έλεγε. Ο σκύλος άρχισε να γαβγίζει, το κορίτσι έμεινε ακίνητο και τρομαγμένο. Άρχισε να προχωράει προς ένα φωτεινό μέρος. Δεν ήξερε πού πήγαινε, ένιωθε μια έλξη.

Την ίδια ώρα, η μητέρα που είχε απορροφηθεί από την κουβέντα έχασε το κορίτσι. Την επόμενη μέρα, ειδοποίησε τον άντρα της και εξηγώντας σε όλη τη Ζάκυνθο το περίεργο περιστατικό, ΟΛΟΙ άρχισαν να ψάχνουν. Όμως δεν βρήκαν ΚΑΝΕΝΑΝ!

Πηνελόπη, Ε2