Η εξαφάνιση

  

   Η Λήμνος είναι ένα μικρό πανέμορφο νησάκι στο βόρειο Αιγαίο. Το καλοκαίρι δέχεται χιλιάδες επισκέψεις στις παραλίες του. Αντίθετα το χειμώνα το νησί ερημώνει, καθώς ζουν εκεί  οι λιγοστοί κάτοικοί του.

      Ο Κώστας και η Μαρία είναι δύο ξαδερφάκια που πηγαίνουν στην έκτη δημοτικού. Επειδή έχουν την ίδια ηλικία και είναι συμμαθητές, κάνουν συνέχεια παρέα. Ο Κώστας και η Μαρία μένουν στην ίδια γειτονιά. Κάθε απόγευμα συνηθίζουν να παίζουν στη μικρή πλατεία που βρίσκεται κοντά στα σπίτια τους. Αγαπημένα τους παιχνίδια είναι να τρυπώνουν στο καμπαναριό της παλιάς ΄πετρινης μισογκρεμισμένης εκκλησίας στην άκρη της πλατείας. 

     Ένα συνηθισμένο απόγευμα τα δύο παιδιά πήγαν στην πλατεία να παίξουν με τους φίλους και τις φίλες τους. Είχε αρχίσει να βραδιάζει και τα δύο παιδιά πήγαιναν στα σπίτια τους. Κάποια στιγμή ο Κώστας πήγε να κόψει ένα λουλούδι να το δώσει στη Μαρία. 

- Ωραία λουλούδι! σου αρέσει Μαρία; ρώτησε ο Κώστας. Όταν γύρισε να την κοιτάξει, η Μαρία φαινόταν σαν υπνωτισμένη. Μαρία είσαι καλά; τη ρώτησε.

- Ναι, αλλά τι είναι εκείνο το φως στο λόφο;

- Δεν ξέρω. Πάμε να δούμε;

- Εντάξει, πάμε!!!

      Τα παιδιά ανέβηκαν στο λόφο, το φως όλο και δυνάμωνε. Τα παιδιά δε σταμάτησαν, αλλά συνέχισαν την πορεία τους. Ξαφνικά είδαν μπροστά τους δύο γιγάντιες φιγούρες που έμοιαζαν σαν άνθρωποι. Φορούσαν λευκές στολές, είχαν ύψος υπερφυσικό, κάπου στα τρία μέτρα και φαινόντουσαν γεροδεμένοι! Τα παιδιά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Ήταν σαν υπνωτισμένα! Μόνο μια φράση ακούστηκε: " Ελάτε μαζί μας" ! Αυτά τα παιδιά δεν τα ξαναείδε ποτέ κανείς!

     Οι γονείς και οι συγγενείς έψαχναν τα παιδιά πολύ καιρό, αλλά τίποτα, πουθενά δεν τα βρήκαν! Έτσι και αλλιώς με τα χρόνια ξεχάστηκαν, άλλωστε οι άνθρωποι είχαν πιο σημαντικά πράγματα να κάνουν...!

                                                               Άννα, Ε΄1